De eerste dag!

"Speciaal? Wat is er zo speciaal aan dan?" Andri keek haar met een scheef hoofd aan. Speciaal? Wat bedoelde ze daar dan mee? Net alsof het een afdeling was voor 'speciale' mensen. Je weet wel, mensen die een schroefje kwijt waren. En waarom knipperde ze zo erg met haar ogen? Woow. Wie was er hier speciaal?

Die vraag verwarde Maldivia even. Ze keek hem verwonderd, maar nog steeds glimlachend aan. Dat was wel het laatste antwoord dat ze verwachtte, besefte ze. 'Nou... het is helemaal het tegenovergestelde van hoe ik ben! Ik ben helemaal niet kalm.' Ze wachtte even. 'Wel slim, dat wel.' Ze lachte eventjes. 'Jij ziet er me slim uit... Laat me raden, jij hebt iets met... astronomie? Of iets in die richting?'

Andri keek haar verwonderd aan. Zag je het dan echt aan zijn hoofd of zo? "Ja, hoe raadde je dat?" Vroeg hij geïnteresseerd. Hij kon zich niet herinneren dat iemand zo snel zijn passie ontdekt had. Natuurlijk dacht hij dat ze gewoon een gokje had gedaan en geluk had gehad, maar je wist nooit. Ze noemde zichzelf toch slim, dus wist ze vast ook wel een interessant antwoord te verzinnen.

Ze glimlachte breed. 'Ik heb mensenkennis.' zei ze eenvoudig. Ze vond het geweldig hoe ze hem kon bespelen. Hij was zo gemakkelijk! 'Andri...' zei ze, zijn naam langzaam uitsprekend. 'Als je ooit zin hebt, mag je me alles uitleggen over astronomie. Ik zou graag bijleren... van jou.' Ze knipperde weer met haar ogen.

"Van mij?" Vroeg Andri met een gehypnotiseerde blik in zijn ogen. Hey dit mocht niet! Ze speelde vals. Andri keek snel de andere kant op. "Ik weet niet... Waarom interesseert het jou dan?" Vroeg hij achterdochtig. Hij probeerde een beetje te zoeken naar watvoor gevoel ze uitstraalde, maar er kwam niet bepaald iets in hem op. Het was ook zo druk in de grote zaal. Dan was het altijd moeilijker.

'Waarom ik geïnteresseerd ben in jou?' herhaalde Maldivia zijn vraag. 'Je bent anders dan de meeste jongens dat ik ken.' flapte ze er eerlijk uit. Shit...! Veel te... ja, wat was het? Was ik te eerlijk? 'Je bent gewoon zo opvallend onopvallend, weer helemaal anders dan mij. Het spreekt me aan. Jij spreekt me aan.' zei ze in een poging zich weer normaal te gedragen. Ze had een raar gevoel over die jongen. Hij maakte haar ongemakkelijk. Alsof ze... ze wist het niet. Alsof hij haar doorzag. Ze moest opletten met wat ze zou zeggen.

Andri had moeite met haar hele verhaal. Wow, zo van die dingen had een meisje nog nooit tegen hem gezegd hoor? Niet dat hij daar naar verlangde. "Eh, oke. Dankjewel denk ik?" Hij wreef even over zijn neus. "Maar ik bedoelde eigenlijk waarom je geïnteresseerd bent in astronomie." Zei hij voorzichtig. Wellicht zou het meisje zich nu een beetje gaan schamen, want de uitleg die ze net gaf was eigenlijk totaal overbodig geweest, dacht hij. En Andri werd er zelf al helemaal ongemakkelijk van.

Maldivia lachtte. 'Oh? Meen je dat?! Hoe beschamend!' zei ze en ze deed alsof ze moest blozen. Lozer... zeg dat dan ook! , dacht ze. 'Nou... het correcte antwoord op je vraag is dan...' Nu moest ze opletten... 'De sterren vind ik altijd mooi om naar te kijken, eerst en vooral. En ik ben een beetje bijgelovig.' NOT! 'Dus ik wil daar graag meer over leren. Het is zo dat ik, als ik kan, elke dag mijn horoscoop lees!' Ze glimlachte naar hem en legde heel even haar hand op de zijne. En nu, mysterieuze jongen?

Andri moest per ongeluk een beetje grinniken. Het klopte toch helemaal niet? Hoe ze reageerde en zo. En toen opeens raakte ze zijn hand aan en kreeg Andri een soort lichte elektroschok en het plekje voelde warm en tintelend aan. "Ik kan je wel een aantal boeken uitlenen. Wat boeken met de basisdingen." Mompelde hij terwijl hij afwezig naar zijn hand, die hij niet meer durfde te bewegen, staarde.

'Zou je dat willen doen voor mij?' zei Maldivia stralend. Ze zag hoe hij naar zijn hand staarde. Arme jongen, dacht ze. Heb ik je nu al in mijn macht? 'Dat zou geweldig zijn! Wat lief dat je dat zou willen doen voor me!' Ze schudde weer met haar blonde haar. 'Kan ik iets doen voor jou?' vroeg ze met twinkelende ogen.

"Nee, bedankt. Ik heb niets nodig." Het klonk heel erg vreemd, maar te laat. Andri werd er echt super onzeker van als mensen hém van zijn stuk konden brengen. Een meisje dan ook nog eens. Een meisje met blond haar dat bijles wilde over de sterren. Goeie god! Waar was hij aan begonnen?

'En anders laat je me het maar weten, oke?' Hij was echt helemaal van zijn stuk gebracht. Maldivia voelde maar een klein beetje triomf. Ze voelde iets anders, ze voelde zich... verdrietig? Nee, dat was het niet. Ze vond het jammer dat hij zo in de war was. Had ze medelijden?! Dat kon niet! 'Andri, wanneer breng je me de boeken dan?' zei ze snel om haar gedachten te verzetten.

"Ik zou ze eventueel nu kunnen gaan halen. Maar je kan natuurlijk niet helemaal mee, aangezien je niet in mijn afdeling zit." Dat had hij tenminste al opgemerkt. "In welke afdeling zit je eigenlijk?" Daar moest hij nog achter komen.

'Hydrangea.' zei ze trots. 'Er werd geen seconde over mij getwijfeld. Ik werd direct daar geplaatst!' Ze glimlachte trots, ze kon er weinig aan doen. 'Weet je wat? Haal jij nu de boeken... dan wacht ik hier op je. Is dat goed?' Ze keek hem recht in de ogen.

"Ga je hier dan nog lang zitten? Het eten is al lang weer op en..." Ieghh, ze staarde. Andri wreef weer over zijn neus. "Ja, ik ga ze nu wel halen."

'Oh! Ik wacht wel, dat is geen moeite.' zei ze vrolijk. 'Tot straks dan!' voegde ze er nog aan toe. Ze voelde zich al wat beter. Hij was nog steeds in de war, maar nu was ze er wel blij om. Hij sprak blijkbaar niet vaak met meisjes. Ze vond het wel iets. Ze had nog steeds de macht over hem... gelukkig! Ze raakte zijn arm nog vluchtig aan en haalde toen haar boek boven. Ze glimlachte naar hem en concentreerde zich daarna op het boek.

((nu moet ik gaan slapen enal! D: bye!))

Andri maakte dat hij weg was. Hij had haar doodeng gevonden, maar toch ook wel spannend. En daarom haastte hij zich ook weer op de terugweg. Hij kreeg ergens ook wel zin om een beetje de slimmerd uit te hangen, tenlostte wist hij ook wel veel over het onderwerp. En dat zou vast heel erg slim overkomen dan. Hoewel hij niet echt een type was dat vaak opschepte, kreeg hij daar wel een beetje zin in nu. Na ongeveer 10 minuutjes stond hij met een stapel boeken tussen zijn armen geklemd weer voor haar.

Maldivia keek op. Omg! Hoeveel boeken had hij mee? 'Wow... goh. Dat zijn veel boeken!' zei ze glimlachend. 'Alleen maar over astronomie!' Ze lachtte. Het is dus toch een nerd, dacht ze. Maar hij ziet er zo niet uit. Helemaal niet. 'Jij bent daar wel heel geïnteresseerd in, niet?' Ze smeet haar eigen boek in haar tas en keek hem aan. Hij stond daar best lief met al zijn boeken in zijn handen.

Andri knikte enthousiast. "Ja, ik kan me er uren mee bezig houden. En je mag al deze boeken wel een hele tijd hebben hoor. Ik ken ze toch min of meer vanbuiten. Dit was nog maar de basis van astronomie, er valt nog zoveel meer te ontdekken! Eens je erin verstrikt raakt is het echt moeilijk om te stoppen met lezen. Ik kan het weten." Andri werd helemaal enthousiast. Nog even en hij ging op en neer stuiteren van opwinding.

'Okeeee...' mompelde Maldivia. Waar doet hij nou zo gek om? Toch niet om die boeken? dacht ze. Ze draaide even met haar ogen. Hij stond daar maar te ratelen als een klein kind. Even voelde ze irritatie opkomen. Ze probeerde het te negeren. 'Ik denk dat ik ga beginnen met de eerste 3... euh, nee 2 boeken, oke? Ik lees niet zo snel.' Ze glimlachte verontschuldigend.

"Wat jij wil!" Andri legde de stapel voorzichtig op tafel, alsof hij bang was om ze te beschadigen. Nouja, dat was hij ook. "Ik zou deze en zeker deze al nemen." Hij nam er twee boeken uit en duwde ze in Maldivias handen.

Maldivia zag dat hij de boeken met respect behandelde. Zou ze hem een beetje uitdagen? Een boek laten vallen? Ze nam ze gewoon normaal aan. Ze wogen best veel. 'Oke dan... professor.' zei ze lachend. Ze opende het eerste boek en keek erin. Jezus! Dat was ingewikkeld! Ze staarde even naar het eerste blad. 'Oké... volgens mij ga ik hier hulp bij nodig hebben!' zei ze lachend. 'Dit is best ingewikkeld! En jij begrijpt alles? Dat is wel cool!'

Andri knikte een beetje verlegen. "Nou, als je er een beetje aanleg voor hebt is het heus niet zo moeilijk om te begrijpen hoor!" Zei hij vlug.

Maldivia knikte. Ze bladerde er nog even in. 'Ik zal allesins genoeg te lezen hebben voor een maand!' zei ze lachend. 'Bedankt.' zei ze toen serieus tegen hem terwijl ze hem recht in de ogen keek. 'Voor de boeken, bedoel ik.'

"Geen probleem." Andri keek snel de andere kant op. Hij voelde zich niet op zijn gemak. "En als je hulp nodig hebt, ik ben wel vaak te vinden in de astronomietoren."