De gangen

Zwaaiend met haar toverstok liep Maldivia door de gang op de gelijkvloers. Ze oefende de spreuk Avis. Soms lukte het haar om kleine vogeltjes te voorschijn te toveren. Ze wist dat ze niet mocht toveren op de gangen, maar wat kon haar dat schelen? Ze zag hier en daar eerstejaars bewonderend naar haar kijken. Ze glimlachte trots en voldaan.

Sven ging op een nogal.. aparte manier de gangen door. Hij sprong namelijk steeds van zijn voeten, naar zijn handen - zodat hij op de kop stond - en weer terug. Daarbij maakte hij ook nog eens een geluid dat tussen zijn gebruikelijke "Hoi(hoi)!" en "Hop!" inzat telkens wanneer hij de grond raakte. Ach, gezien er hier geen gymzaal was moest hij maar telkens op rare plaatsen en momenten oefenen. Hij gaf er niks om, zolang hij maar kon oefenen. Iets wat hij elke dag wel even deed.

Mika slenterde, cool als altijd, door de gangen. Hij begroette wat mensen, maar bleef bij niemand staan om een praat je te maken. Hij keek om zich heen toen hij het bekende 'hoihoi!' geluidje hoorde. Sven. Hij kon er niets aan doen, maar hij was hem aardig gaan vinden, hoe irritant hij eigenlijk ook was. Hij keek rond, en zag twee voeten op borsthoogte. Hij fronsde, en volgde de voeten, naar de benen, naar de buik, en naar het hoofd dat bij de grond hing. Ja, dat was Sven.

Sven had helemaal niet doorgehad dat Mika in de buurt stond en botste dan ook tegen hem op toen hij weer op de kop wilde springen. "Gomen nasai!" riep hij meteen geschrokken, nog voordat hij had gekeken tegen wie hij opgesprongen was. Hij hield er ook totaal geen rekening mee dat ze hier geen japans spraken, totdat hij zag dat het Mika was. "I'm sorry!" verduidelijkte hij daarom maar. Misschien waren de gangen toch niet zo'n goed idee. 'Wat doe jij hier!"

Mika grijnsde."Voor deze keer zou ik je vergeven," zei hij toen, met een doodserieus gezicht."Wat ik hier doe?" vroeg hij, zijn vraag herhalend."Ik heb geen les, dus ik slenter maar wat door de gangen. Doe ik wel vaker." Hij nam Sven even van top tot teen op."Was je op weg naar de bieb?" vroeg hij toen lachend.

Het irriteerde Sven nogal dat hij zijn hoofd helemaal in zijn nek moest leggen om Mika aan te kunnen kijken maar het zou een beetje vreemd zijn om tegen zijn buik te praten dus moest hij het maar op deze manier doen. Helaas.
.. Naar de bieb!? Waarom zou hij in godsnaam naar de bieb gaan! Het was niet alsof hij daar ooit vrijwillig naar toe ging.. behalve om Hana te volgen dan. "Nee hoezo!" vroeg hij verbaasd.

Mika grinnikte."Boeken over zwerkbal, remember?" Hij grijnsde."Wat was je eigenlijk aan het doen? Word je acrobaat?" hij trok zijn wenkbrauw op, terwijl hij verder slenterend. Hij vroeg zich af of Sven hem zou volgen.

"Ohja.." antwoordde Sven, die er pas achter kwam dat Mika weg liep toen hij hem weer aan wilde kijken. Snel rende hij erachteraan en probeerde hij hem met moeite bij te benen. "Ik word geen acrobaat.. ik vind het gewoon leuk!" legde hij uit. En daarbij zou het nog wel eens heel handig kunnen zijn met zwerkbal.. hmm.

Mika glimlachte."Je deed het wel goed, denk ik. Ik heb er weinig verstand van, maar volgens mij ben je heel lenig? Als je maar oppast met je botten, anders loop je de audities mis." Mika was bijna 24/7 bezig met zwerkbal, en trok daar soms nog wel eens mensen mee in. Maar hij geloofde dat Sven het ook wel meer dan gewoon leuk vond.

"Ik pas heus wel op hoor ik breek nooit wat!" verdedigde Sven zichzelf gelijk. "Misschien zijn mijn botten wel onbreekbaar ofzo.." Natuurlijk niet, maar Sven was nogal van de vreemde opmerkingen zo nu en dan. "Wanneer zijn de audities eigenlijk!"

Mika keek Sven aan, en grijnsde."Ik wou dat ik onbreekbare botten had gehad," merkte hij op. Toen keek hij rond."Over twee weken, geloof ik. Je kunt je nu al wel inschrijven. Dat kun je in de bieb doen," hintte hij.

"Maar ik vind de bieb saai!" sipte Sven. Wat moest je nou in de bieb! En waarom waren daar de inschrijvingen?! Dat sloeg helemaal nergens op want zwerkbal had helemaal niks met de bieb te maken. "Kun je eigenlijk wel meedoen in je eerstejaar!"

Mika liep al richting de bieb."Ja, dat kan wel. Ik deed ook al mee toen, en werd uitgekozen. Ik was alleen reserve, maar ik zat wel in het team. Ik mocht de laatste wedstrijd van ons helemaal mee spelen, omdat iemand uit viel," vertelde hij, schouder ophalend."Ik weet zeker dat jij het zelfde, of zelfs beter, presteerd."

"Wickeeeeeeeeeeed.." fluisterde Sven met grote oogjes van bewondering. "Oh oh geef me het formulier dan kan ik me inschrijven!!!" Aaah, als hij zoeker was kon hij Mika tijdens een ECHT duel verslaan! Dat zou een stuk beter aanvoelen dan om niks!

"Dat formulier ligt dus bij de bieb. Waar alle inschrijf formulieren liggen," zei hij lachend. Hij liep tamtamtam richting de bieb zonder inspiratie.

neww-

Maldivia wandelde door de gang op de 1e verdieping. Ze liep richting de Grote Zaal. Toen een meisje tegen haar opbotste riep ze luid: 'Hé! Kun je niet uitkijken of zo? Stom kind!' Het meisje liep vuurrood, zonder een woord te zeggen door en Maldivia glimlachtte. 'Stom wijf.' mompelde ze en ze liep door.